Sauternes, sizin için bağların ortasındaki muhteşem şatoları ya da enfes tatlı şarapları, özellikle Chateau d'Yquem olabilir... Dünyanın en pahalı şaraplarından bazılarını çıkartan bu bölgenin karanlık tarafı benim için asıl bahsedilmesi gereken taraf... Ama baştan başlayalım değil mi?

Gittiğimiz, gördüğümüz ve deneyimlerimizden yola çıkarak bir tür Doğu Yunanistan el kitapçığı hazırladık. Sınırı geçmek, bavul hazırlamak, otoban kuralları, benzin fiyatları, nerede kalınır, nerede yenir, nerelere gidilir... Bizim deneyimlediğimiz kadarıyla...

1750'lerde yapılmış eski bir silahşör (musketeer)  eviymiş... Uzun yıllar önce almışlar, ama 6 yıldır orada yaşıyorlarmış. Kocaman bahçesi, yolun devamında aşağı doğru inen toprakları, kendi ektikleri, hayvanları ve elbette evin güzelliği anlatılır gibi değil. Yazın her tarafa şezlong atıyorlarmış. Tek bir ses bile yok etrafta.

Açtığınız her yerde ilk okuyacağınız bilgi şu olacak: Saint-Emilion: bir açık hava müzesi. Sizi öldürmeden tarihinden bahsetmem gerekirse şöyle anlatabiliriz: 8. yüzyılda Bretonya'dan Emilion isimli bir keşiş, Benedictine'in zulmünden kaçıp şu anda bu köyün bulunduğu yere yerleşiyor ve mağaralarda yaşamaya başlıyor. Bu sırada mucizeler gerçekleştirmeye başlıyor ve diğer keşişler arasında çok popüler oluyor. Din varsa, kilise var; kilise varsa, para var; para varsa olanak var...

Bu, Michelin peşinden gittiğimiz 4 yılda hiç bir anımız, unutulmuş bir yerde yediğimiz yemek kadar değerli değil. Asador Extebarri'yi bir kenara koyarsak yediğimiz tüm yıldızları üst üste koysanız, İtalya'daki dedesinin tarifiyle prosecco yapan genç adamın restoranının heyecanını karşılamaz... Üstelik o heyecan, yalnızca bedelini istiyor; ününün parasını değil.

Akdeniz kenarında olmayan şey bu mimari işte... Mesela İtalya'nın her şeyine bayılıyorum; o köylerin iki katlı mimarileri, minimalliği ve işlevselliği evet kesinlikle bazen ihtiyaç duyduğum şey bazen o. Ama bir şehri dolaşırken büyülenmeyi seviyorum. Tüm meydanları seviyorum da kuzeye gittikçe daha çok etkileniyorum diyelim mesela.

Fransa'nın kendine ait bir aurası, bir enerjisi var. İster mimarisi diyin, ister dükkanların giydirmeleri, ister yazı stilleri diyin. Örneğin Yunanistan'ı çok seviyorum, ama sokaklarında dolaşırken böyle bir duyguya kapılamıyorum. Bir şehrin mimarisi beni direkt etkileyen, doğrudan ruh halimi değiştiren bir öneme sahip. Endişeye mahal yok size mimari anlatmayacağım, onun yerine siz karar verin diye fotoğrafları koyuyorum.

Not: bu yazıyı yazarken aynı yerlerde ve başka yerlerde çekilmiş fotoğraflarımız olduğu aklıma geldi ve içimdeki canavarı dışarı çıkarttım :) Bu yazı Barselona'nın çok ufak bir kısmını, büyük ihtimalle asla yolunuzun düşmeyeceği bir kısmını anlatıyor. Eğer orada yaşayan, kafa dengi bir tanıdığınız varsa mutlaka size kapalı partiler, alternatif konserler, kendi başınıza bulamayacağınız takılma mekanları ilgili bilgi vermesini isteyin.  Benim yazdıklarım bizi ilgilendiren kısmıyla ilgili olduğundan şehrin çok ufak bir kısmını kaps...

3 ay geçtikten sonra San Sebastianla ilgili ne hissettiğimi düşündüm. Açıkçası uzun zamandır yerleşik bir tatil yapmamıştık ve bence Mustafa da ben de biraz sıkıldık bu durumdan. Sürekli yolda olmanın heyecan veren bir tarafı var. Önünüze ne çıkacağını asla kestiremiyorsunuz. Çok yorulsak da benim için tatil öyle bir şey biraz. Çünkü fiziksel olarak ilerlerken dönüp geriye bakmıyor insan, aklı hep geriden geliyor. (iyi anlamda)

San Sebastian benim için biraz Venedik gibiydi. Elbette arada şöyle bir fark var: Venedik'e ilk gitmem...

Blog yazanlar varsa, ne kadar zor bir iş olduğunu bilir diye düşünüyorum. Buna zaman ve kafa ayırmak, üstelik yazdığınız konuyu hatırlamakta zorlanmaya başladıysanız tam bir kabus olabilir. Yazmadıkça yazmazsınız blogunuz internetin sayfalarına gömülüp gider...

Bu 4 günü ayrı ayrı yazmaya çalışırsam asla gereken enerjiyi bulamayacağıma karar verdiğim için tek bir nefeste yazmaya çalışacağım, çünkü aslında bir bütün halindeler...

Barcelona'ya geçmeden önce, artık yapmamız gereken pinxtos turunu yapmamız gerektiğini düşündük. Ben on...